Καμιά φορά όταν νιώθουμε μελαγχολικοί, καλά θα είναι να κατανοήσουμε τους λόγους που μας φέρνουν σ’ αυτή τη κατάσταση και να πάρουμε κάποια βήματα για να ξανά ισορροπήσουμε.
Η λέξη μελαγχολία χρησιμοποιείται από την εποχή των αρχαίων Ελλήνων για να περιγράψει το αίσθημα θλίψης και απελπισίας. Κάνει τους ανθρώπους να χάνουν το ενδιαφέρον τους για δραστηριότητες και καμιά φορά μπορεί να έχει σωματικά συμπτώματα. Οι λόγοι που μας θέλουν να μελαγχολούμε είναι το αρνητικό περιβάλλον ή οι περιστάσεις, ο εσωτερικός μας κριτής, η υπερβολικές σκέψεις, το υπερβολικό στρες και καμιά φορά οι ορμονικές και χημικές αλλαγές στο σώμα μας.
Μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα ανάλογα με τη κατάσταση που βρισκόμαστε και με τις πεποιθήσεις που κουβαλάμε. Αν νιώθουμε ότι η κατάσταση μας είναι σοβαρή, σε σημείο που έχουμε πάθει κατάθλιψη, καλό θα ήταν να επισκεφτούμε ένα ειδικό, είτε γιατρό ή θεραπευτή για να πάρουμε πιο εξειδικευμένες συμβουλές.
Αν έχουμε τη δυνατότητα και την όρεξη να το δουλέψουμε από μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε τα εξής:
- Καταρχήν χρειάζεται να αποδεχτούμε τη κατάσταση μας. Δηλαδή ότι μας προβληματίζει κάτι, που ουσιαστικά το πρόβλημα που δημιουργείται έχει σχέση με τον περιορισμένο τρόπο που σκεφτόμαστε. Ότι μπορούμε να αυξήσουμε τις επιλογές για επίλυση των προβλημάτων μας. Όσες πιο πολλές επιλογές έχουμε τόσο θα νιώθουμε δυνατοί για να αντεπεξέλθουμε.
- Αν μας καταβάλει η εσωτερική αρνητική κριτική που υποβάλουμε στον εαυτό μας, τότε είναι καιρός να δουλέψουμε με τις πεποιθήσεις μας. Ο εσωτερικός αρνητικός κριτής φαντάζεται ότι όλα θα πάνε λάθος. Μπορούμε να θυμίσουμε στον εαυτό μας όλες τις φόρες που πήγαν όλα καλά ή όλες τις φόρες όπου είχαμε επιτυχίες, από τη πιο μικρή ως τη πιο μεγάλη. Η κριτική αυτή ουσιαστικά είναι οι πεποιθήσεις που έχουμε για τον εαυτό μας, τι μας αξίζει και ποια είναι η θέση μας μέσα στο κόσμο. Καιρός να αναθεωρήσουμε και να κάνουμε αλλαγές.
- Η υπερβολική ενασχόληση του μυαλού μας (overthinking) με αρνητικές και προβληματικές σκέψεις εντείνουν το πρόβλημα. Μπορούμε να κάνουμε μικρές ασκήσεις ενσυνειδητότητας (mindfulness) που θα βοηθήσουν να υπερβούμε τις σκέψεις μας και να ηρεμήσουμε.
- Μπορούμε επίσης να γράψουμε στόχους. Με αυτό τον τρόπο πλημμυρίζουμε το μυαλό μας με θετικές σκέψεις και συναισθήματα. Όσους πιο πολλοίς γράψουμε και οραματιστούμε τόσο πιο καλά θα νιώσουμε, (συνήθως όταν χρειαστεί γράφω 100 στόχους και τους μαθαίνω απ’ έξω).
- Μπορούμε, αν έχουμε ακράδαντη πίστη να παραδώσουμε (surrender) τα προβλήματα μας στο Θεό, στο σύμπαν, σε κάποιο άγιο ίσως, σε ότι πιστεύουμε και βοηθά να συγκεντρωθούμε σ’ αυτό. Να ζητήσουμε από τη δύναμη αυτή να πάρει τα προβλήματα μας, με τη παραδοχή ότι εμείς δεν μπορούμε να τα λύσουμε, και με αδιαμφισβήτητη πίστη ότι θα τα επιλύσει διότι ξέρει πολύ καλύτερα από μας πως.
Αν φιλοσοφήσουμε λίγο το στρες, θα ανακαλύψουμε ότι δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να στρεσαριστούμε όταν είμαστε συγκεντρωμένοι στο παρόν. Για να αγχωθούμε πρέπει να παρασυρθούμε με τις σκέψεις μας είτε στο μέλλον είτε στο παρελθόν. Είναι μέσα από τη φαντασία και τη μνήμη που μπορούν να δημιουργηθούν αρνητικές σκέψεις και ποτέ στο παρόν.
