Κάθε μέρα βοηθά να κάθεσαι λίγη ώρα το πρωί και λίγη το βράδυ μόνος σου. Δεν χρειάζονται παραπάνω από δεκαπέντε λεπτά. Κάθισε μόνος και παρατήρησε τις σκέψεις σου. Μην αντιδράς καθόλου στις σκέψεις σου. Ότι έρχεται στο μυαλό σου μην αντιδράς, απλά δες, χαμογέλα και άφησε το. Καθώς έρχονται οι σκέψεις, δεν δίνεις πια σημασία, δεν σε ενοχλούν. Έρχεται η επόμενη σκέψη, δεν δίνεις σημασία. Δεν σε φοβίζει, δεν σε κάνει χαρούμενο, δεν σε στεναχωρεί, απλά δες την και θα φύγει. Συνέχισε και καθώς συνεχίζεις, το μυαλό σου θα γίνεται όλο και πιο ήρεμο και πιο ήσυχο, μέχρι να διαλυθεί στον πυρήνα της ύπαρξης σου και να είσαι ελεύθερος.
Δεν είσαι πια ταυτισμένος με τις σκέψεις σου. Από την στιγμή που μπορείς και τις παρακολουθεις, τότε οι σκέψεις είναι αντικείμενο στην αντίληψη σου. Αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι οι σκέψεις σου. Ότι έρχεται στην αντίληψη σου, δεν μπορεί να είσαι εσύ, παρά μόνο να ταυτιστείς μαζί του, δηλαδή να πιστεύεις ότι είσαι εσύ. Το ίδιο ισχύει και για το σώμα μας. Από τη στιγμή που είναι αντικείμενο στην αντίληψη μας, δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και το υποκείμενο, δηλαδή αυτό που έχει την αντίληψη του σώματος
Άνοιξε και τις δυο
πόρτες του μυαλού σου.
Άφησε ότι σκέψη μπαίνει
να φεύγει ελεύθερα.
Μη προσφέρεις χώρο
σε καμιά να παραμείνει.
