Υπάρχουν τρεις τρόποι για να κρατηθούμε κολλημένοι. Πρώτον, να εστιάσουμε σε πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Με αυτό τον τρόπο λειτουργούν οι ειδήσεις που παρουσιάζουν, επιλεκτικά και με υπερβολή, γεγονότα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.
Δεύτερο, να εστιάσουμε σε πράγματα που δεν έχουμε. Τώρα λοιπόν θα επικεντρωθούμε όχι μόνο στον έλεγχο αλλά και στην έλλειψη. Τώρα ψάχνουμε έξω να βρούμε αυτά που δεν έχουμε. Η λύση μας λένε είναι κάπου εκεί έξω.
Και τρίτο και τελευταίο είναι ότι κολλάμε στο παρελθόν ή στο μέλλον. Σε κάτι που έγινε, δεν υπάρχει πια και ούτε μπορεί να αλλάξει. Και σε κάτι που δεν έγινε και πιθανόν να μη γίνει ποτέ.
Το κάνουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Εστιάζουμε σε πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Εστιάζουμε σε πράγματα που δεν έχουμε. Και εστιάζουμε στο παρελθόν ή στο μέλλον. Διατηρούμε τον εαυτό μας αδύναμο να αλλάξουμε τη ζωή μας.
Η ανάκτηση του ελέγχου είναι να εστιάζουμε στο ένα πράγμα που μπορούμε να ελέγξουμε, τον εαυτό μας. Εστιάζουμε στα πράγματα που έχουμε, αυτό δημιουργεί ευγνωμοσύνη. Συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε στην παρούσα στιγμή. Τώρα είναι ο μόνος χρόνος που υπάρχει. Τώρα. Όλη η δημιουργία συμβαίνει τώρα.
