Έχουμε μάθει να πιστεύουμε ότι κάποια συναισθήματα που μπορεί να βιώνουμε αποδεικνύουν ότι κάτι δεν πάει καλά με μας. Υποτίθεται ότι δεν πρέπει να τα έχουμε αν είμαστε κανονικοί άνθρωποι. Αυτό είναι μια καταστροφική αρνητική πεποίθηση. Το γεγονός είναι ότι όλα τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα και κάθε άνθρωπος μπορεί να τα βιώσει και δεν ανήκουν αποκλειστικά σε κανένα. Όλα προκύπτουν λόγω ορισμένων συνθηκών κυρίως του τρόπου με τον οποίο έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε. Τα συναισθήματα είναι το επακόλουθο του τρόπου που σκεφτόμαστε.
Ούτε η σκέψεις ούτε τα συναισθήματα απαιτούνται σε οποιαδήποτε περίπτωση. Αν ήταν έτσι, θα είχαμε όλοι τα ίδια συναισθήματα σε μια δεδομένη κατάσταση και ξέρουμε από την εμπειρία μας ότι οι άνθρωποι έχουν πολλές φορές διαφορετικά συναισθήματα για την ίδια εμπειρία. Για παράδειγμα, βγαίνουμε από το σινεμά και σε κάποιους δεν αρέσει η ταινία και κάποιοι άλλοι την λάτρεψαν. Όλοι είδαν ακριβώς την ίδια ταινία αλλά την βίωσαν διαφορετικά.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε κάτι πάρα πολύ απλό, που μας διαφεύγει παντελώς. Όλες οι αντιλήψεις μας, όλα τα δεδομένα που έρχονται μέσω των αισθήσεών μας δεν σημαίνουν τίποτα μέχρι να δώσουμε εμείς κάποιο νόημα, δηλαδή τι σημαίνει για μας. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούμε την εμπειρία μας.
Δεν δημιουργούμε άμεσα τον κόσμο, αλλά δημιουργούμε τη συναισθηματική μας εμπειρία με την οποία ταυτιζόμαστε, πιστεύοντας ότι έτσι είναι ο κόσμος. Καθορίζουμε την αξία και το νόημα που δίνουμε σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε και στη συνέχεια δημιουργούνται τα συναισθήματα, που είναι η ανταπόκριση, ή η αντίδραση μας, σ’ αυτό που βιώνουμε.
