Ο Σωκράτης κι’ η αλήθεια

Ενώ ο Σωκράτης ήταν ο μεγαλύτερος φιλόσοφος όλων των εποχών, στην πραγματικότητα ήταν ο πιο μισητός άνθρωπος στην Αθήνα και κατηγορήθηκε για τη διαφθορά της νεολαίας. Τον καταδίκασαν σε θάνατο: και ο Σωκράτης, ένα από τα πιο λαμπρά μυαλά στην ιστορία, πέθανε πίνοντας κώνειο.

Ο Σωκράτης προφανώς δεν έκανε τίποτα επικίνδυνο. Απλά έκανε ερωτήσεις και μιλούσε σε οποιονδήποτε. Οι ερωτήσεις του, με ειλικρίνειά, με ευθύτητα και με απλότητά κατέρριπταν τις βεβαιότητες των συνομιλητών του, αναγκάζοντάς τους να αντιμετωπίσουν το κενό των δικών τους πεποιθήσεων, με την ασυνέπεια του συλλογισμού τους.

Αν μας έμαθε κάτι ο Σωκράτης, είναι να αμφιβάλλουμε.

Είχε το θάρρος να ξεσκεπάσει διεφθαρμένους πολιτικούς και ψεύτικους δασκάλους που υποστήριζαν κατασκευασμένες αλήθειες και γνώσεις. Για αυτό καταδικάστηκε σε θάνατο.  Αποτελούσε απειλή για το status quo. Η ευφυΐα δεν είναι αποδεκτή, αυτό μας διδάσκει η δίκη του Σωκράτη.

Οι μάζες επιλέγουν ψευδαισθήσεις και όχι αλήθειες. Αρέσκονται να κολακεύονται και να ζουν ευτυχισμένοι στην άγνοια. Ενώ οι σκεπτόμενοι αποφεύγονται, απορρίπτονται,  εξοστρακίζονται, περιφρονουνται, γιατί διαταράσσουν τον ύπνο των μαζών, αμφισβητούν την εξουσία, αποκαλύπτουν τις απάτες των θεσμών.

Μέχρι και τις μέρες μας.