Περί αλήθειας

Πολλοί από εμάς νιώθουμε απειλημένοι και φοβόμαστε την αλήθεια μήπως γκρεμίσει όλο αυτό το ψέμα που παρασυρόμενοι κτίσαμε στο μυαλό μας και είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε σε σημείο που θα το υπερασπιστούμε μέχρι εσχάτων.

Αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει η ακράδαντη πίστη ότι έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε, να δρούμε και να ζούμε. Οτιδήποτε αντίθετο το νιώθουμε σαν απειλή. Ενώ φαινομενικά πιστεύουμε στο Θεό, ανεξάρτητα θρησκείας, συνεχίζουμε, πολλές φορές σε αντίθεση με αυτό, να ζούμε μέσα στη δική μας ‘αλήθεια’. Είναι ο τρόπος που μάθαμε να συσχετιζόμαστε με τον εαυτό μας και τον κόσμο. Μας προσφέρει μια ασφάλεια και βολευόμαστε στη ψευδαίσθηση αυτή.

Ενώ η αναζήτηση της αλήθειας πολλές φόρες τρομάζει, μόνο όταν γνωρίσουμε την αλήθεια θα καταλάβουμε την ματαιότητα των πεποιθήσεων μας. Είναι η αλήθεια που θα μας ελευθερώσει από τα δεσμά της ταύτισης με τη σκέψη, το σώμα και την ύλη. Και για να μη παρεξηγηθώ δεν εννοώ να τα απορρίψουμε, αλλά να μη μείνουμε στην εμμονική ταύτιση και να θεωρούμε ότι η ζωή περιβάλλεται μόνο από αυτά. Θα μας οδηγήσει ξανά σ’ αυτό που ξεχάσαμε ότι είμαστε, η ίδια η αλήθεια. Μου θυμίζει κάποιον που είπε: “Γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει”.