Η φράση αυτή είναι στα αρχαία ελληνικά και είναι παρμένη από φιλοσοφικό έργο του Σωκράτη, όπως την κατέγραψε ο μαθητής του Πλάτωνας. Μπορεί να μεταφραστεί ότι σημαίνει «Η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο».
Ο Σωκράτης είπε αυτή τη δήλωση κατά τη διάρκεια της δίκης του, όπου κατηγορήθηκε για ασέβεια και διαφθορά της νεολαίας της Αθήνας. Την χρησιμοποίησε στην υπεράσπισή του για να υποστηρίξει ότι η φιλοσοφική του έρευνα και εξέταση της ζωής και της αρετής ήταν ουσιαστικές για την ανθρώπινη εμπειρία.
Με τον ισχυρισμό ότι μια ανεξέταστη ζωή δεν αξίζει να την ζεις, ο Σωκράτης τόνισε τη σημασία της επιδίωξης της αυτοεπίγνωσης, της ενδοσκόπησης και της κριτικής σκέψης. Για αυτόν, το να ζει κανείς μια ζωή χωρίς να αμφισβητεί και να εξετάζει τις πεποιθήσεις και τις πράξεις του ήταν μια ζωή χωρίς αληθινό νόημα και αξία.
