Αυτοί που πιστεύουμε ότι είμαστε, είναι η προσήλωση σε μια κατασκευασμένη σειρά αναμνήσεων, που μας κρατά σε μια ψευδαίσθηση. Όταν βγούμε έξω από αυτό το νοητικό αφήγημα, συναντούμε τη αιώνια παρουσία που είναι ο αληθινός μας εαυτός, πέρα από τη μνήμη και χωρίς όρους.
Η πράξη αυτή, αμφισβητεί τις πεποιθήσεις μας, προσκαλώντας μας να παρατηρήσουμε τη πραγματικότητα από μια βαθύτερη, πιο επεκτεινόμενη Επίγνωση. Δεν είμαστε η μνήμη στην οποία προσκολλόμαστε. Αφήνοντας την, αναδύεται η πραγματικότητα, πέρα από κάθε σκέψη και στιγμή του παρελθόντος.