Το τραύμα συχνά περιγράφεται ως μια βαθιά, αόρατη, συναισθηματική πληγή που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή ενός ατόμου. Είναι μια θεμελιώδης αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τη θέση του σ’ αυτόν. Ο εγκέφαλός μας κατά την διάρκεια μιας κακής εμπειρίας, μπορεί να αντιδράσει με τρόπους που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Αυτή η διαστρέβλωση, που αποτελεί μηχανισμό άμυνας, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια ζωή γεμάτη αγωνία, φόβο και απομόνωση.
Όλα αυτά συμβαίνουν συνήθως στην παιδική μας ηλικία, όπου σαν παιδιά έχουμε ένα φυσικό, ανέμελο και αυθεντικό τρόπο να εκφραζόμαστε μέσα στον κόσμο. Νιώθουμε ασφαλείς, συνδεδεμένοι και ικανοί να ανταποκριθούμε ή εμείς ή οι φροντιστές μας, στις άμεσες ανάγκες μας. Ωστόσο, όταν συμβεί ένα τραυματικό γεγονός, μπορεί να διαλύσει αυτή την αίσθηση ασφάλειας και ανεμελιάς. Μπορεί να αισθανθούμε ότι δεν είμαστε πλέον ασφαλείς με το να είμαστε ο εαυτός μας, φοβούμενοι την απόρριψη, την εγκατάλειψη ή περαιτέρω την απειλή βίας.
Για να αντιμετωπίσουμε αυτή τη συντριπτική αίσθηση ευαλωτότητας, συχνά αναπτύσσουμε αμυντικούς μηχανισμούς. Αυτοί οι μηχανισμοί μπορούν να διαστρεβλώσουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα, οδηγώντας σε δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές και περιοριστικές πεποιθήσεις. Μπορεί να αρχίσουμε να αμφισβητούμε την αξία μας, την ικανότητά μας να αγαπάμε και να συνδεόμαστε με τους άλλους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όπως την εξάρτηση, την αυτο-απομόνωση, τις διαταραγμένες σχέσεις, ή και κάποιες φορές σε σωματικά συμπτώματα, όπως τον χρόνιο πόνο, κόπωση ή πεπτικά προβλήματα. Για παράδειγμα, κάποιος που βίωσε την παιδική παραμέληση μπορεί να εξαρτηθεί υπερβολικά από τους άλλους για να καλύψει τις ανάγκες τους, φοβούμενος την εγκατάλειψη. Εναλλακτικά, ένα άτομο που επέζησε μιας βίαιης επίθεσης μπορεί να καταβάλλεται από το αίσθημα υπερεπαγρύπνησης και δυσπιστίας προς τους άλλους.
Για να θεραπευτούμε από το τραύμα, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε την παρουσία του και να αναζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια. Η θεραπεία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τις ρίζες του τραύματος, να αναγνωρίσουμε τις διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις μας, να αναπτύξουμε υγιείς στρατηγικές αντιμετώπισης και να ξαναχτίσουμε την αίσθηση του εαυτού μας. Το ταξίδι θεραπείας είναι μοναδικό για κάθε άτομο. Απαιτεί υπομονή, συμπόνια και στήριξη.
