“Όταν ξυπνάτε το πρωί, πείτε στον εαυτό σας: οι άνθρωποι οι οποίοι θα αντιμετωπίσω σήμερα θα είναι αχάριστοι, αλαζονικοί, ανέντιμοι, ζηλιάρηδες και σατανικοί. Είναι έτσι γιατί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό. Αλλά έχω δει την ομορφιά του καλού και την ασχήμια του κακού, και έχω αναγνωρίσει ότι εκείνος που αδικεί έχει την ίδια φύση με μένα – όχι του ίδιου αίματος και καταγωγής, αλλά του ίδιου νου, κατέχοντας το ίδιο μερίδιο του θείου. Και έτσι κανένας δεν μπορεί να με πληγώσει. Κανείς δεν μπορεί να με εμπλέξει στην ασχήμια. Ούτε μπορώ να νιώσω θυμό με τον συγγενή μου ή να τον μισήσω. Γεννηθήκαμε για να συνεργαζόμαστε όπως τα πόδια, τα χέρια και τα μάτια, όπως οι δύο σειρές των δοντιών, πάνω και κάτω. Το να εμποδίζει ο ένας τον άλλον είναι αφύσικο. Το να νιώθεις θυμό με κάποιον, να του γυρίζεις την πλάτη: αυτά είναι αφύσικα”.
– Μάρκος Αυρήλιος
